17 Aralık 2008 Çarşamba

Bu Bizim Son Şansımız (Space-Dye West)


Meleklerin üstündeki ağaç sansarlarının sayfalarına düşerken kalbimin doğuya çekilisini hissediyorum. Geleceğin bir yabancı kılığına girdiğini görüyorum. Uzay rengi yelek' in içindeki aşk… Aşk kanın bir hareketi ve ben kanıyorum. Kalp şeklindeki bir havuz düşünüyorum. Güzelliğin izdüşümünün aksettirilmesini görüyorum. Her zaman en kötü başlangıçtır. "Ama o kimsenin bilmeyeceği bir türden bir şey olarak görüyor, bir tabloya ya da bir değerli kutuya sahip olup bakmak gibi. Sahip olunup başkalarına gösterilecek bir şey. O senin gerçek olmanı, düşünmeni ve yaşamanı istemiyor. O seni sevmiyor! Ama ben seviyorum! Sen, kollarımda olduğunda da senin kendi düşünce, fikir ve duygularına sahip olmanı istiyorum. Bu bizim son şansımız, bu bizim son şansımız..." Şimdi sen gittin ve ben bununla uğraşıyorum. Öfkemi yutmayı öğreniyorum. Yeni bir kız bulacağımı, yapabileceğimizi düşünündüm… Tabii o,sayfada kaldığı sürece. Bu benim istediğim "son" değil.

Ve hiçbir zaman açık olmayacağım. "Buradan da taşınacaktım... Hım... Bir... Bir iş bulmak… Yeni bir "hayata" taşınmak… Yâda ülkeyi terk etmek… Hım... Ama çalışmak istediğim yerlere gittim ve bana bu iş için çok genç ve "yabancı" olduğumu söylediler"

"Bazı insanlar gerçeklerle yüzleşmeden nasihat veriyorlar. İşte bu o, onun şüphesiz en büyük sorunu mutsuz olması… İçimdekilerle baş başa kalmam en iyisi… Her şeyin ilacı zamandır derler ama saniyeleri sayar oldum… Siz bunu deneyeceksiniz, o da deneyecek. … Ve ah… ah… ah… Buraya biraz yardım gerekli.

Bence kimse bu adamın neler hissettiğini söyleyemez… Kimse söyleyemez…"

"Bu, bunu söylüyorlar, bilirsin, İstanbul

Ya da onun gibi bir yer, burası iyi ama bu "kuru" havadan sıkıldım. İstanbul da bunu mu söylüyorlar? Oh, belki de değil. Kafam karıştı. Onlar havuza girene kadar "kuru" herhalde. "Birazdan ıslanacaklarının farkında değiller oysaki".

" ... Ben güneşle ayağa kalkarım...

Dinle, kendi "odana" sahipsin, içinde

Bu kapı er yâda geç kilitlenir.

Eğer yakın bir zamanda uğramayacaksan, uyuyacak başka bir yer bulman gerekir. Çünkü seni bu evde bekleyecek birini bulamayacaksın... Yâda onun gibi birini… Çorba hazır... Seni bekliyorum…"

Suçumu üstüne alabilecek kimse yok. İsteseler bile. Hiçbir şey akıllı tutmuyor beni. Ve senin için hiçbir şey fark etmiyor. Amacımı yöneltebileceğim bir yer de yok. Bu yüzden her yerdeyim. Yanıma yaklaşma bir daha söylemek istiyorum... Yapamıyorum… Gerçekten sana ihtiyacım olduğunu mu düşünüyorsun?

Ve güleceğim, rol yapmayı öğreneceğim
Ve hiçbir zaman açık olmayacağım
Ve savunacağım hiçbir hayalim olmayacak
Ve hiçbir zaman açık olmayacağım.


P.S Bu yazı için D.T Space-Dye West şarkısına borçluyum...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder